İftara kadar farklıyız...
Gecede uyumak,
Güneşte terlemek gibi.
Denize bakmak,
Mavide aldanmak gibi.
Ve ölümde eşitlenmek gibi..
Başa dönersek yine iftihar anına kadar farklıyız...
Kimisi kimliksizliğiyle övünürken,
Kimisi hiçlik tevazuunda silik.
Şimdilik...

Söz menfaatini güç bilende...
Zannetmenin gerçekliği gibi hepsi...
Kiminin meçhul diye kendini seçmesi,
Kiminin gün gibi aşikâr yakîne kadar.

Günlerden mahşer,
Yer dönülmez nihayet.
İçerilerin ayan olduğu,
Uydurukçaların zelil sonu.
Şahit artık sana rağmen her şey.
Niyetlerin zirve yaptığı,
İhanetlerin sus pus olduğu yer.
Az sonraya kadar eşit her bir şey.
Güneş battıktan, mühlet doluncaya dek..
Kiminin kalbi gülümserken,
Kiminin nefsinin bertaraf olduğu yer.
Vicdanın ete kemiğe büründüğü,
Aleyhinde - lehinde konuştuğu yer...
Hâkim şahit,
Şahit Adil.
Makam aklının hakkını verebilenlere,
Rıza için iyi kalabilenlere...
Makam cehennem!
Hakk’ı hor ve yok görenlere...
İnandığı gibi dirileceklere,
İstediği gerçekleşecek niyetlere...
Zehra Asuman