AYRILIK
Ve unutulur bir bir yaşananlar.
Oysa daha yolun başındaydık.
Belki bir efsane olacaktık farkında olmadan.
Dağların arkasında kalmadan.
Ayrılıkları yaşamayacaktık.

Gecelerin sessizliğinde sensizlik yaşanmayacaktı,
Belkide ağlamayacağım sensizliğe.
Yıkılır dağlar ovalara yol alır yavaş yavaş.
Tükenir umutlar senin yokluğuna alışırken
Gözlerdeki ışık söner biterken zaman.

Hala bir umut var mı diye beklemek ne acı?
Dağların arkasındayım sensiz bir başıma.
Unutulmadın diye seni hayal etmek.
Ah gecelere yazdığım sevgili.
Sessizlikte söylediğim şarkım,
Ardından ağlayamadığım sevgili.

Şarkılar seni söyler oldu farkında mısın?
Kadehler senin için kalktı.
Ney den bir giriş alıp götüren türden.
Hepsinde adın kalmış düşmesin dillerden.
Yazmışsın son şarkıyı adını koymamışsın
Onuda ben koyuyorum.
Ayrılık diye ayrılık diye!

Mehmet DEMİR