1
Yorum
3
Beğeni
4,4
Puan
923
Okunma
Seken sevdanın yarasa bakışlarında
vuruldum
Ne zaman unutmak istesem kanatlarıma
tutuldum
İçime doldu karanfil yokluğun
Kin/den
vazgeçtim
olsun
yokluğunla
bütünleştim
zaman
oysa saatli bir düzenin
guguk kuşuydu
kadınlığım
bilinçaltımın tutulmasıyla
potansiyel suçluydu
hayallerim
sorguda kendi kendimle
çözülüşümdü
Şimdi itiraflardayım
Ve çoğalıyorum
ayaz altında
surları yıkık şehri de alarak
sırtıma
gidiyorum
arkamdan vuran
sağanakla ağlama
___________bu şehirde şehvetli kadın kahkasıydı yitirdiklerimiz ....
5.0
80% (4)
2.0
20% (1)
Cevap Yaz