O hiç....
Değişmeyen mevsimler
Hep aynıydı
Söylenen...
Hüzünlü şarkılar bile
Sevdanın coğrafyası
Yaprak dökerdi
Zaman zaman
Rüzgarlar anıları
Çok uzaklara taşıdığında
Hep karanlıkta...
O koca çınar altında






Biz bir ömür senle
Bir sevdayı
Gelmeyenler durağında
Umutsuzca beklemişiz
Renkten renge bürünen
Geçmişe düşen
Bir kaç damla
Sevdaya ...
Umutsuzca umut ekerken






Kalp kırılır
Yürek sızlar
Geriye...
Koskocaman ’keşke’ kalır
O zaman da
Çok geç olur ya






Bir deli rüzgar esse
Beni uzaklara alıp götürse
Kaybolsam kentin
Adressiz bir yerinde
Siyahla beyazın
Farkı olmadığı saatlerde






An ile anılar arasında
Beyaz kelebekler
Yüreğimde havalansa öylesine
Tut ki....
Düşlerimin yorgun renklerini
Her defasında
Ağlamasın...
Bırak ...
Biraz içime ışık sızsın
Dem vururken yanlızlığa




Sevdanın...
Rengi beyaz da başlayıp
Siyah da biter işte böyle








Sevay