Bu kent beni sevmiyor Sofia
sözde sen beni çok sevmiştinya...

Merhaba ve Hoşçakal...

Demiştimya
Şiirim ölüyor Sofia
Ve ben biten bir aşkın zemheri ayazında
şiirler ekliyorum ayrılığın
dağılmış saçlarına...

Ayan beyan bir gerçektir aşk
Çünkü her aşk tadar ayrılığı
tenin ölümlü olduğu
çirkin dünyanın
çirkin kentlerinde...

Kadınlar geçiyor sokaklarımdan
ve elleriyle nisan
artığı haziranlar taşıyorlar tenime
en çok ayak bilekleri şiir hepsinin
sen sevilmemiş her kadının
günahısın Sofia...

Adamlar ölüyor kentin tarih artığı
burçlarında
herkes bir başkasının katili Sofia
Ne ben îlk ölümüm
ne sen ilk katil...

Dilencilik onurlu bir meslektir
bence Sofia
eğer sevgiye ise açtığın avuç...

Oysa ben her dilediğimde sevgini
bir şiir etmiyordu verdiğin...

Demiştimya
Şiirim ölüyor Sofia...

Merhaba ve Hoşçakal

Bu kent ölüyor Sofia
sokak başlarını sarhoşlar tutmuş
ve her meyhane ölü kuşlar armağan ediyor
geçip giden ayyaşlara...

Tüm şairler senden ötürü
ayrılık yazıyor
Sofia
ve her yalnız kadın
Senin günahını ödüyor
Usul usul küle leşe tene boğulduğumuz
bu cinnetin
Titreyen avuçlarında...

Bu bir devrimdir Sofia
her gece
tekrar doğurulan piç bir şiirin devrimi...

Unutacağım gözlerini
Ellerini
Saçlarını
Dudağında kalan öpüşü
Ve ülkeme benzeyen coğrafyanı
Unutmalıyım Sofia
öle öle bitmeli
sana dair herşey...

Şiirle

Merhaba ve Hoşçakal Sofia
Sofia/m...

S.Ş