tek düze oldu hayatım
tadı yok hiçbir şeyin
eskisi gibi değil
aklım karışık duygularım iflas etti
bir yanım sen de kaldı
diğer yanım git diyor
gideceğim tek yer senin kalbindir
o da kapandı yüzüme bak çaresizim

savruluyorum bir yaprak gibi
esen her rüzgarda
arıyorum teselliyi içtiğim kadehlerde
boğazımda takılı kalıyor yutkunamıyorum
dağıtmak istiyorum ortalığı değilim kendimde
son vermek istiyorum bu çarpık düzene
yüreğime söz geçiremeyorum
kelimeler dilimde yuvarlanıyor
aklım dur diyor
değer verme seni üzene
unut gitsin

hani an gelir yalnız kalmak istersin
çekilirsin köşene kalırsın kendinle
söz geçiremezsin yüreğine
sıyrılmak isterim senli hayallerimden
başaramam duygularım egemen

karşımda beliriverir sulietin aniden
gözlerinle esir alırsın tutsağın olurum
ne baharı bildim seninle
ne de yaşattın gençliğimi
ömrüm hep kış

oysa taparcasına sevmiştim seni
denizdeki hırçın dalgalar döver kayalıkları
yüreğimdeki fırtına gibi
balıkçı kayıkları dönüyor bak seferinden
martılar uçup geçiyor yanımızdan
kanatlarında sevda türküsü
kız kulesi beliriyor sisler arasından
giden sevgiliye ey sallar gibi

bir su misali akarken kum saati
yaşamla ölüm arası ince bir çizgidir
mavinin tonları döner griye
yağmur bulutları infialde
biten aşkımızın son senfonisidir bu ...


Refik
12 . 06 . 2015
İstanbul