7
Yorum
15
Beğeni
0,0
Puan
793
Okunma

../
Geceye mülteciyiz bir çoğumuz
Ondan gecenin boynu hep bükük.
Çünkü içinde hüzün, keder ve yaralı insanları saklar...
Uzun zamandır
Gecenin koynuna gizlenip
Takvimleri tutuyorum özlemin avuçlarında
Akasya kokularında Temmuz’u demleyip sen diye içiyorum
Kim bilebilir
Gecenin koynundan sağ çıkıp, sabaha sarılacağı mı
Ölümcül bir senfoni saklarken yağmur sesinde
Geceyi çekiştiren ay ve yıldızların elinde
Dudakları morarırken bulutların
Bu kadar ürkek
Bu kadar kırılgan olmama rağmen
Hayatın avuçlarında dimdik ayakta kalışım
Kendime ve sana inancımdır...
ASMEROZ-62
---Gülşen Polat---