Şimdi gidiyorsun ya her şeyi bırakarak,
Beni de bırakıp böyle bir başıma,
Sanki hiç tanımadığın bir yabancı misali..
Hayallerine koşuyorsun ya,
Bensiz hayallerine..
Ne de çabuk yoklara attın beni..
Vah ki vah sana!
Hadi git dönme arkana bir daha,
Arama sorma sakın istemem!
Bil ki kırılmış senli olan tüm hayallerim..
Ve giderken yıkılan umutlarımın sebebi sen,
İçim acıyor sanki yangın yeri.
Nasıl diner bu acı,yangın nasıl söner ? Bilemiyorum..
Enkaz gibi kaldım öylecesine,
Kim kaldırır,nasıl kalkılır? Bilmem..
Bildiğim tek şey nefretim olduğundur.
Buralarda matem var şarkılar ise hüzünlü,
Hepsi bana ithaf ediyor..
Kapatıyorum gözlerimi unutmak için uykulardayım.
Bir daha mı? Asla! Kapattım tüm pencereleri..
Görmüyorum artık gülüşleri her yan karanlık bana..
Teselli aramak nafile artık,
Öyle kalın duvarlar ördürdün ki,
Ne aşabilirsin ne de yıkabilirsin..
Dönme sakın bir daha gelme istemem!
Bu enkaz kalkar mı? Bilmem..
Ama sana yer yok bende bilesin.
Kapandı sayfalar gittiğin gün..


Mehmet DEMİR