demlenmişiz yine akşamın karanlığında,
gözler boş boş bakar,
herkes bilir, birazdan biri gider,
bir veda çalar kapımızı ansızın.
suskunluk mühürlenmiş gözyaşlı dudakları.
kalpler kor bir ateşte kızarır,
her şey önemsizdir "elveda"nın arifesinde.
gülüşler sahtedir;
kadehlerin sesi,damar kasetler orjinaldir zamanın sefalet gölgesinde.
erkeklerin bile ağladığı vedalar vardır,
gözler kan kırmızı olur o an,
ten beyaz, içleri hıçkıra hıçkıra yanar.

sarılmaktır herkesin içinden geçen,
bir daha bırakmayacak gibi,
onca yıldan sonra ilk defa görmesi gibi
bir annenin oğlunu...
yanaklar kırmızı ve tekrar sarılmaktır içimizden geçen.
sanki son ümide sarılmak gibi...
sıkı, sıkı, sımsıkı dostluk gibi.

vedalar vardır bir türlü bitmek bilmez,
hatıralar vardır gözden bir türlü gitmez,
bazı türküler vardır, çok mana taşır.

vedalar vardır, hatıralar canlanır, bir köşede bin yıllık türkü,
türkü ve tek suçu çok mana taşımasıdır.