sen benim hiçbir şeyim
sofalı evlerde yalınçak is kokardı zaman
yüzümle nereye dokunsam sendin aslında
biraz daha fazlasın biraz arsız
biraz küf kokan ellerine hasret
elimle dokunuyorum tertemiz örtülere
elimle dokunabildiklerime
biraz bakıyorum
her şey aynı yerinde
sen yoksun toprak kokan gözlerinle
dokunabildiğim kadar varsın
bakıp sana kapıyı çarptığım kadar
biraz fazlam kadar
biraz eksikliğimsin
sen benim hiçbir şeyimdin
hatırladığımdan da öte
sen bana bakıyordun
hala o yerde
dokundum usulca sesine
dokundu bana öyle anlamsız bakışın
anladım ki öyle değilmiş kaçışın
sen uzaklığım kadar yakınımsın
uzaklığımda yaktığın kadar
üzüm güneşi kokluyorum hala
o yorgun sözlerinde
bitmiyor
o suskun gözlerin
çamurlu çizmelerle
kirli düşlerle bitmiyor gözlerin
bende yoksun aslında her şey kadar
alsam diyorum elime sevincimi
kimse bakmasa utanmasa............