1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
757
Okunma
Koca bir şehir de,
Kendimi arıyorum.
Çocuk kalabalığında;
Ve beklenmedik bir gün,
Kaybetmişim özgürlüğün yolunu.
Sonra karşıma, uçsuz bucaksız yollar,
Sokaklar sessiz ve karanlık.
Ve ben, yeni yitirmişim gözlerine bakmayı.
Bir çocuk edasıyla ağlamaklıyım.
Yüzüm düşmüş kederli kaldırımlara.
Ve ağaçlar yaprak dökmüş içimde,
Oysa bir bahar türküsü çalıyordu,
El ele tutuşan çocukların gülüşlerinde.
Ve şehir karanlığa iltica,
Bir tarafı tutsak,
Bir tarafı,
Bir tarafı işgal altında.
Ve sen çocuk;
Bir yıldız gibi düşüyorsun,
Yitirilmiş yüreğime.
İbrahim dalkılıç
22/05/2015
18:50 izmir
5.0
100% (5)
Cevap Yaz