Özler aslında herkes bir birini.
Ne garip yanındakinden habersizdirler oysa.
Gidince özlenir olmuşuz meğer.
Dünya aynı gece,gündüz,sıcak,soğuk hiç değişmiyor.
Bir döngü dönüp durur.
Hala anlayamadın yaşlanıyorsun istemez sende.
Tadına varmak yaşamanın doyumsuzca .
Huşu içinde bir uykuya bırakmak kendini.
Rüyalarda yaşamak hayal kurmak umutsuz vaka.
Aynalarla konuşmak tek taraflı ve yalın.
Gerçeklerle yüzleşmek koşulsuzca.
Özlemek geçmişini bir bir hatırlamak hüznüyle mutluluğuyla yad etmek.
Gidişler zamansız olmuştur çoğu zaman öyle yorumlarız.
Anlayamadığımız elimizde olmayan kendi sonumuz yani vuslat.................
Kapatmayın kapıları açın sonuna kadar.
Yüzlerde gülücükler gözlerde ışıltı hiç bitmesin.
Kıymet bilmek ahh ne büyük erdem.
Mesafeler ne kadar uzak ne fark eder herkes özler bir birini.
Konuşmak sokakları adımlamak saatlerce.
Kimi zaman geceyle dertleşmek yanında sen var gibi paylaşmak her şeyi.
Sarılmak sevgiliye sımsıkı özlemle yaşarken.
Gidince özlenen olmak ?
Tut ellerinden gözlerine bak uzun,uzun.
Neler görürsün kim bilir.
Aslında özler herkes bir birini.

Mehmet DEMİR