neden bilmiyorum
ama mutlak yakmalı ağzımı yudumlayacağım çay
nasıl bir açıklaması yoksa
içimizde tepinip duran boşluğun
işin kötüsü bir kadehi tutar gibi tutmuşumdur hep.
buna içsel bir özentide diyebilirsiniz...

neden bilmiyorum
ilk yudumda söz hep bir çiçekten açılır
öyle uzun, öyle ince
isterseniz kötü bir alışkanlık sayın bunu
ikincisinde çok eski bir şarkı
koşullandırır gibi maviye bir çok şeyi
ve sonra bir sahil kasabası
ellerimle koymuştun masaya-
nasıl hatırlamam
denizi diri, martıları uçuk kaçık

bilmiyorum, nedense-
soğuk bir film sahneye konulur
ben böyle aynayı her yokladığımda,
oysa bir otobüse bakardı her şey
yani olabilirliğine sevdanın
bak, nasılda bir cam kenarı gibi durdu zaman

-bir çay daha almaz mısınız Muhittin bey ?
daha uzaklıklar sahiplenmemişken büsbütün sizi
malum mevsimlerden kış