unutmak istesem de unutamam seni
silemem bende bıraktığın izleri
yaktığın ateş harlandı kor oldu yüreğimde
gözyaşlarım söndürmez içimdeki ateşi

zaman en iyi ilaçtır çaresizliğe
göz görmeyince katlanırmış gönül
en ihtiyacım olduğunda yoksun yanımda
sanma unuturum
yaşananları o çardak altında

yaşanan her anımı yazdım günlüğüme
yanımda olsaydın giderdim ölüme
aldandın söylenen her tatlı söze
söyle yazık olmadı mı sevgimize

dokunma yarama daha çok taze
dalından koparılmış gonca gül gibiyim
basma yaramın üzerine tuz
bırak kaşıma kanamasın
kabuk tutmaya yeni başladı yaralarım

alışırım yokluğuna belki zaman içerisinde
aylar yılları kovalar ardın sıra
değişir mevsimler vaktinden önce
değişmeyen tek şey sevgindir içimde

yaşarım seni uykusuz gecelerimde
ay saklanır utancından bulutlar arkasına
yıldızlar kümelenir gelir bir araya
beliriverirsin ansızın düşlerimde
hissederim nefesini nefesimde
tutarsın ellerimi tüm içtenliğinle
sayılırsın rüya da olsa
aç gözlerini ben geldim diyerek ...


Refik
19 . 05 . 2015
İstanbul