Yaşlanmaktan korkan adam,
Peynir ekmek gibi tüketiyor umutlarını.
Yüreğinde yok kin ne de intikam,
Cesareti olmadığı için,çatıyor kaşlarını.

Ama,
Keşke cesareti olsaydı,yalnız! kadın gibi,
Ağlasa bile kadın gibi ağlasaydı,
Kadın gibi temkinli düşünseydi,
Utanmayıp kadın gibi sevseydi.
Erkeklik edip gururuna yenilmeseydi.

Belki şimdi sevda acısı çekmiyordu,
O çok sevdiği kadının kollarında uyuyordu.
Şimdi ise her dokunduğu gül,
Belki de kanamıyordu,
Acı çekmiyordu,
Yalnızlık,
Onun en sadık arkadaşı olmuyordu.

Ama,
Hatalarına hep bir bahane buldu,erkek gibi,
Erkek gibi onurlu olmam gerek dedi,
Onurlu olmak sadece erkeklere mahsustu sanki,
Onun düşüncesin de,
Erkek adam özür dileyemezdi.

Bazen ne düşündüğümüz hiç önemli değil,
Yüreğinin sesini dinleyen olmuyor sefil,
Kim bilir,
Belki de çok fazla düşünmek gereksizdir,
Kadın gibi dedik ya ?
Eminim onlar bizden daha zekidir.

Vagif Seyyah Hüseynov