Kaç kitap eskitti
Yüzünü harflerde arayan, içimin sessiz
Sensiz yanı…
Ve
Sürgünlerimin denize çıktığı bu yer
Boğuluyorum...

Vurgunlardayım ey dünya!
Durulmaz sularda
Maviliklere gömülen bir hayata mahkum edildim
Dudaklarım çatlak,
Ellerim tuz,
Yüreğimde acı…

Suya düşmüş hayallerin,
Hayatıma savurduğu fırtınalarında bedenim.
Zaman,dalga seslerinde boğuyor kendini
Ben suskun…

Hangi düş bozumunda sızdı uykularım
Sarhoş mu ? geceler…
Bu hiçliğin adı mı?
Adımın önüne koyulan sıfat
Gözlerimi kapasam kabuslarım geliyor
Açsam koca bir hayat…

Kelimelerim kayboluyor,
Kelimelerimi siliyor mechul birileri
“Yalnızsın” diyor bir ses
Acımadan söylüyor
Acıyorum…
Kararıyor hava.
Hava soğuk.
Vurgunlarda kalan yanlarım sızlıyor.
Sonra yine
Daha yükselen bir sesle
“Yalnızsın” diyor biri
Tüm sayfalarını yırtıyorum kitapların
Ses susuyor…
Susuyor,
Yüzünü harflerde arayan içimin sessiz
Sensiz yanı…

Daha bir üşüyor bedenim
Ay yüzüme yansıyor…

Deniz vuslata çekiyor kendini
Bedenimde tuz,
Dudaklarım kanıyor.