VE ON DÖRT ŞUBAT
Bu gün sevgililer günüymüş
Ve aylardan şubat
Güneş yine doğudan doğdu
İçtima aynı saatteydi
Üniformam her zamankinden yeşil
Ve her gece gibi
Bu gece de telefonum çalmadı

VE YASTIĞIMDAN
Yastığımdan bir nağme var sana
Hasretle dudaklarından öpüyormuş
Bana kızma , yastığımdan
O, dudaklarına ve sana hasretmiş

VE BAĞ
Yastığımı kaybetmek istemem
Aramızdaki tek bağ o galiba

VE HATIRALAR
Belki yastığım ve sen
Hiç çıkmıyorsunuz gecemden
Ve yaşama dair her hatırada
Bir çağrışım senden
Ve her harita da
İstanbul denilen bir şehir
Götürüyor seni benden

VE KISKANÇLIK
Yastığıma her kafamı koyduğumda
Seni düşünüyorum
Ve seni kıskanıyorum yastığımdan
Bilmediğim bir ilişkiniz mi var

VE PARANOYA
Ve bin bir ilişkiden kalan
Hatıraların muhasebesi var kafamda
Bu gece ve her gece
Kafamın dışında yastığım
İçinde sen varsın
Beni yalnız bırakmayan

VE İSTANBUL
Aylardan nisan olursa
Olmaz, deme
Ve ben yine yanında olursam
Yüzündeki gamzeyi anlatan
Bir şiir yazacağım
Ve altına İstanbul

VE BEKLEYİŞ
Ayın on dördü
Parlıyordu sen gibi
Ayın on dördünde sen
Parlıyordun tıpkı bir ay gibi
Ve ile devam ediyordu şiirler
Ve bir cevap gelmiyordu senden

VE SON
Ve on dört şubat da bitiyordu
Sevgiliden bir haber gelmeden

14 Şubat 2004-Silvan-Diyarbakır
Abdulkadir Güngör