Hangi tesadüf çıkardı, seni karşıma?
Şaşmış pusulam olamazdı,
Yoksa kuzey yıldızını andıran, gözlerin mi
Yol gösterdi bana?

Hangi feleğin, çemberinden geçtin kim bilir?

Hele bir de kamburun,
Koca dağ misali binmişken sırtına,

Yitik aklının tiz çığlıkları,
Hüzzam makamında çalarken,
Adı hiç olan kadın…
Avucundaki yeşil elma mı?
Katık olacaktı aç kalmışlığına.

Kavramışken o nasırlı ellerin,
Bir poşetin içindeki kahrolası hasreti,
Gölgen bile terk etmişti seni.

Mihrabından anlaşılıyordu;
Ahh bir zamanlar,
Yunan tapınaklarını andıran bedenin,
Hangi depremleri geçirmişti?
Adı hiç olan kadın…
Sütun gibi bacaklarına,
Hangi iğreti gözler değdi?
Mor petunyalar soldu gitti.

Dermansız ayakların,
Tozlu lastik pabuçlarına,
Kim bilir? Kaç yıldır esirdi,
Başında sıkıca örttüğün eşarbın,
Bahtın gibi karayken,
Mavi basmadan elbisenin,
Pıtı pıtı çiçekleri solmuşken,
Bahar gününde,
Kat kat giyinip üşümen nedendi?

Adı hiç olan kadın…
Sokak sokak dolaşıp habire, aradığın neydi?

H. Çiğdem Deniz.
ŞİİRBAZ…

Seçkin kuruluna teşekkürlerimle...