Gurbet akşamları
Kıyısında ıssızlığın…
Sırdaşım yordanası o boşluk
Ipıssız kah sol yanım
Kah kalan yarım.
Müptelasıyım henüz yazmadığım
Mektupların;
Hani olur da okursun ansızın
Ve duyumsarsın o anı,
Tut ki yanındayım
Hiç ayrılmamışcasına.

Gölgelerdir ısıtan yorgan misali
Vicdanım en rahat yastığım
Sedirin üzerinde sere-serpe öylece.
Boyutum fazlasıyla anlamsız
Nice gel-gitin esaretinde
Ay bile şaşkın
Olsa da olsam da her gece nöbette.

Zifiri karanlık ezeli mizansen
Hasret tek çekincem
Ölüm bile savmışken sırasını.
Duyarım zaman zaman
Kulağımı çınlatan sesini
Nail olmamışcasına
O ketum varlığına.

Yoz, üşengeç o sır dolu duvarlar
Bir çarpar sesim
Ve o an ötelenir arsız yalnızlığım.
Nazı, niyazı yarin, derim
Derim demesine de
Kafir boyutudur evrenin
Her dem kanarken
Mil çekilmiş gözlerim…