Şimdi ellerimi uzatıp saçlarına dokunmak vardı ya.
Ama sen yoktun.
Zihnime kazınmış gibi resmin tastamam yerinde.
Avunurken hayallerinle bir başıma kimsesiz.
Aradı gözlerim seni ama yoktun.
Dönermisin bilmem sol yanım sensiz boş bekliyor.
Kimseler yok sanki bir başımayım her bir yanım darmadağın.
Ve sensizlik zor alışmak sensizliğe apayrı.
Hani resmini hafızama kazımıştım ya.
İşte öylesine varsın.
Unutmak ne mümkün.
Bilirsin beni sensizlik zor dayanamam bensizliğide sana sormalı.
Hayalden gerçeğe adımlamalıyız
Gözlerine bakıp konuşmalıyım bizi.
Ama sen yoksun.
Gidişin çok şeyi götürdü umutlarımda seninle birlikte.
Şimdi dönsen ansızın umutlarımla geri gelsen.
Ben seni hafızamdaki resmin ile değil anlasana.
Yanımdaki senle yaşamak istiyorum.
Bıraksan bu gitmeleri bitirsen artık.
Her yer sessiz ve soğuk.
Sensizlikte öyle.
Ben üşüyorum sen yokken .
Uzanıp tutsan ellerimden sıcaklığını hissetsem.
Sen bende kalsan bende sende.
Artık gitmesen.


Mehmet DEMİR