Söyleyin İsa’ya
Soyunduğu çarmıha giydirsin
Ömrümü mezat mezat dolandıran bu adamı
Kelimelerimle mıhlayıp gövdesini
Sersin azmân-ı âlâya derisini
Ki
Kafiye kafiye damlasın
Toprağımın gayet meşrû çocuklarının çoraklığına
İlhâmımın kanı




Haber edin Davûd’a
Parmaklarının arasına alıp boynunu
Assın bu Adam’ı
Boğum boğum dizelerle
Hükümsüz
Ateşte henüz dövülmüş demir mızrakların ucuna
Assın ki
Bana da söyleye(bile)cek birkaç söz kalsın
Aşk adına
Yana yakıla
Yanmaktan yana





Herc û merc olsun
Talana dursun
Devrilsin alnına
Ağzının kovuğunda ıslattığın parmaklarınla
Beni sildiğin Yazgı’nın harfleri bir bir

Ki şaşırsın Ârâf’ını
Paslı çivilerinden derisi yırtılarak sökülen alfabelerin

Kebelâî k’ederine Kader diyesin
Dilini yedirerek dişlerine çimdik çimdik

Nâçârlığı târîk belleyesin adımlarına

Arş insin arza
Sen arada inleyesi





Varmadan Kâb-ı Kavseyn’e
Düşsün bedeninden
Sürüklensin peşinsıra
Ayaklarına dolansın münkir ruhun
Siyahî ulaklar duyursun
Surî bir sayhâ ile
Muştulasın kulağına Aşk-ı Beyzâmın
Tarûmara râm
Yerle yeksân âşîyânının
Çatallı
Kirli dillerde lime lime olan yâdının





Kara çalılar ile çalınsın afitâb-ı istikbâline karalar

Hind’in hinliğinde döl tutsun varlığın

Bir Şakk-ı bahr vaktinde
Boğulasın Firavunî tevbelerinde

Asiye’nin şefaatinden
Ebubekir’in adaletinden
Ömer’in Meclis’inden
Osman’ın hilminden
Ali’nin ilminden
Tard olasın sırt üstü
Tepe taklak

Deccal’la haşreylesin seni Râbb
Hüseyin ile kahreylesin
Kovulasın İblisçe Sidretü’l Müntehâdan
Cennatü’n-nâim’i görmeyesin