zamanı değil mi nisan olmanın
toplayıp gitsin sabah ezanı serptiği
karlı sabahları ay
şapkasından umutlarımızı çıkarsın sihirbaz eliyle
sevgiyi aşılasın
kararan yüreğimize
kırlara serdiği bahar çiçekleri


gelsin nisan bakışlı yar
önünde bir sürü çiçek açmış ağaç
yapraklarca taze yeşil çocuklar
ve sürülmüş sevda tarlası
sürüsünü dağa bayıra sürsün çoban
aşk türküsü çalsın kavalından
sesinde dem sürsün
gül ile bülbül


kalbe nakş’etsin sarı ak papatyaların sevinci
öyle taze açılsın yürek
ilk çağrısında aşkın
çiçeklerini açsın
en katmerlisinden hemde
aydınlasın kuytuda kıpırdanan
geleceğin gönlü kırık düşleri


nişanlık pembe giysisinin eteğini sürüyerek gitmekte nisan
baki kılıp gönlümdeki insanı
bilirim onunla her ay bir nisan açar
göğsüne yaslanır sevgililer
bir tablo olmaktan çıkar ay
sonsuza uzanır çimen çiçekli yol
yoğunlaşır
sepetimize koyar mut kokulu hayatı




28. 04. 2015 / Nazik Gülünay