ne beni anladın ne de sevgimi
tarumar ettin senle olan hayallerimi
yıktın dünyamı
senden kalan her izi sildim
düş yakamdan artık çek ellerini
beni bana bırak
olmaz olsun böyle sevgi

yalanmış sevgin de senin gibi
oku artık kendi hikayeni
çıkar yüzündeki renkli maskeni
balo çoktan bitti
farkında mısın

cami yıkılsa da mihrap durur yerinde
açtığın yaralar inan çok derinde
ağlamaktan bitap düştüğünde
gecenin sessizliğinde
için her titrediğinde
gelecek aklın başına
yaşamının son deminde
işte o zaman olmayacağım yanında
kabuslar bir örtü gibi saracak bedenini
yüzleşeceksin içindeki gerçeklerle birbir
alamazsın zamanı geri
bilmez misin ey sevgili

al bendeki emanetini geri ver yüreğimi
söylenmedi say unut dediklerimi
dost kalalım olamadık sevgili
esirgemeyelim bir selamı
yüzümüz olsun birbirimize bakacak
bir yerlerde karşılaşırsak ...


Refik
28 . 04 . 2015
İstanbul