Ayrılık hiç kolay olmadı
Benim için olmayacaktı
Gurbet gibiyim bu aralar
Unutkanlığım da başladı
Birazda tağam



Uyku düzenimde kaçtı
Hastalandım da sensiz
Herşeye çok çabuk üzülüyorum
Dayanacak güçüm dahi kalmadı



Vakitsiz kanıyor
Vakitsiz kayboluyor
Ve Vakitsiz uyanıyorum yokluğuna



Hani sen bana hep soruyordun ya
Saçlarıma yüzüme dokundun zaman
Ellerin neden titriyor
Ben seni kaybetmekten korkuyorum
Ben beni yok etmekten korkuyordum
Çünkü seni seviyordum




Fotoğrafından kopardığım yüreğimi
Yerinde fırlayacak gibi
Düşündükce seni
İstemesemde yinede elim titriyordu
Seni incitmek istememistim



Sevmenin ispatı gözyaşlarında saklandı
Artık ne mektup yazasım var
Nede pencerenin kenarında dışarıyı görmek
Sokakta bekledim gelişini geceler boyunca
Elimde sadece sus pus olmuş yüreğim kaldı.



ŞiiR : Gökhan Şentürk


şiirime ses olan nefesiyle can veren sayın FUNDA SAĞLAM ’Ablama ’ teşekkürlerimi sunarım..