Gözlerimin denizinde
Fırtınalı bir çalkantı
Tenimde
Arsız bir hüzün

Yaşanmasına izin vermeden örselediğin sevdanın
Renksiz
Hüzünlü resmi geçit töreni

Senden sonrası
Uyku arası boşluklar
Kallavi hayal kırıklıklıkları

Tıpkı dediğin gibi
’kalabalık yalnızlığı ’

Ateş olup düşmeden köpüklerime
Durgun su olmalıydım
Bilemedim
Tecrübesizliğime say

Rüzgârında savrulan nâzenin ruhumun
Dile gelen incinmişliğini dinle

Gitmeden önce
Kulaklarıma mühür niyetine vurduğun sözlerin
Keskin bir hançer gibi
Yarama değerken
O güzel gamzeli suretin
Cellât oldu kalbime

Ne tuhaf
Senin bundan haberin yok

En kötüsü
Yüreğimde volkanlar patlarken
Gülümseyen dudaklarımın kıvrımlarına gizlemek zorunda kaldığım
Keskin çığlıklarımı kanatarak bastırmak

Dönüş ihtimâlini ortadan kaldırmak adına
Sana gidebilecek her yolu sımsıkı kapadım

Az önce
Son vapur demir aldı aklımın limanından
Yolcusu yok

Teslim oluyorum
Karanlık kentinin kirli yağmurlarına

Şimdi
Buzdan nefesini üfle yüreğime
Çıkar beni hudutlarının dışına
Kapat pencerelerini yüzüme
Kendi haline bırak aşk- ı

Deniz Derya Giritli