Bir garip yolcuyum mekânım belli
Sorma kimselere bakınmadan gel,
Can çeken ruhuma bir an teselli
Verme istiyorsan sakınmadan gel.

Beklemekten ömrüm düştü eyvâha
Bu dertli gönülle ermem salaha
Bürüme cefanla ânı siyaha
Sarma hüzünleri takınmadan gel.

Sayılı nefesler sefer zamanı
Tutuştu elime ecel fermanı
Görme yüreğimde kopan tufanı
Vurma dizlerine yakınmadan gel.

Sitemin başa taç muştudur kahrın
Kıldan ince boynum varsa da tavrın
“Affet” ne kelime, sonsuzdur hatrın
Yerme geçmişini çekinmeden gel.

Ne olur âh etme deşme yaramı
Üfleme korunla yanan çıramı
Kanatıp içinde kem hatıramı
Kırma umudunu dokunmadan gel.

Dön artık bahtımın tatlı belası
Bitmeden takdirin fani molası
Arza yayılmadan ölüm salası
Durma uzaklar da okunmadan gel.

Ardımdan dilersen at taşlarını
Uzak tut adımdan telaşlarını
Esirge kabrimden gözyaşlarını
Sürme toprağıma dökünmeden gel.

Menderes OYANIK
06.01.2012