Kuytu yaralarım var
Ey! sakalları şiir kokan adam
(Parantez) içi ayrılık
Avuçlarımın arası kadar..


......../


Sıradan bir akşam üstü
Bir tüy
İki cımbız
Çek çekebilirsen aklımı
Gözlerim körebe
Sözlerim parmaksız



Fal okları saplandı,fincanım cadı kazanı
Kahve çekirdeği duman
Ey köpüksüz acı


Sil burnunu
Sümüklü zaman
Gövdem hayber kalesi
Ölüm;
Başımın tacı



Düş/yek
Zarları hileli aşk
Yusuf’a kuyu
Yakup’a zindan
Bana hendek



Sırra kadem bastı şeytan
Kalem kırdı Cibril
İpimi söken örümcek
Yeter öldüğün
Artık diril


Ayaklarını kırıp koş
Geceden gündüze
Kısrak
Ganimet büyük
Çöl faresi
Kupkuru toprak



Ve yak bir ateş
Suya dayanıklı
Üstüne ört battaniye


Gözlerim ölüme sabıkalı
Ruhum;
Hortumsuz itfaiye


Kırıl şimdi
En kırılgan yerinden zaman
Sonbahara
Kirpiklerin dökülsün

Elimde kalsın bir kürek
Birde kazmam

Varlığım
Yokluğumu süpürsün...