Seni, senden dinleyen olmadı be maskara
Hakkında başkaları, konuştu sen inandın
Ruhum beyazdır dedin, onlar ise kapkara
Çok safsın söyleneni açık hakikat sandın

Dilinde tüyler bitti, fakat düşmedi yaftan
Vallahi maskarasın, hadi güldür dünyayı
Allah aşkına neden, anlamıyorsun laftan
Hakikat kılamazsın gördüğün her rüyayı

Gerçek dost acı söyler, kes sesini zırlama!
Kalbin cam gibi ince, bu kimin umurunda
Yarın bugünden beter, kendini hazırlama!
Mutluluk mayası yok, beşeri hamurunda

O "mukaddes hırkayı" giyme, çıkar at yere!
Kitabı sayfa sayfa yırt, dokunma maskara
Şahsını adam, erkek gören yoktur bir kere
O "makamı" vermezler böyle salak sakara

Boşuna hiç uğraşma, kuklasın ellerinde
Sana da çatılıyor ağaçlardan çarmıhlar
"Etin, kanın" kalacak, dikenli tellerinde
O gece güller olup açacak paslı mıhlar

Herkesin dalga, gırgır geçtiği bir adamsın
Maskaralar yakışmaz, öyle nurlu makama
Ha bir de budalasın, üstelik çok da hamsın
Senden daha kibardır tükürüp duran lama

Hiç düşündün mü "neden beni seçti Adonay?"
En büyük günahkarsın da ondan ey maskara
Güneş ışık vurmasa mah olamaz dolunay
Yoksa her gece, yüzü görünürdü kapkara

Ah Maskara...
Maskara...ah