1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1315
Okunma
Hepimiz bekliyoruz, kâh düşte kâh hayâlde
Kocamayan gönüle, layık Mecnun’la Leyla
Çoğumuz umudunu kaybetmiştir her hâlde
Gördüm ki bir köşede bekleyenler var hâlâ
Sevgiye muhtaç kalpler, kurumuş killer gibi
Mevsimler geçip gitti; yağmur yağmadı hâlâ
Heyhat, sonbahar gelmiş, solarız güller gibi
Dudaklardan öpmeden son kez kâmet-i bâlâ
İnsan, şu kainata sığmaz da kalbe sığar
İki küçük göz, yutar ruhunu bir nigahta
İnsan, aşk ile ölür; tekrar onunla doğar
Şayet Leyla’sı varsa gidilen güzergahta
Kalb denen yaprağımı, sallasın aşk rüzgârı
Kopup düşsün durmasın ağacın gövdesinde
Gonca »gülün« dibine, açın metruk mezarı
Çürüyerek bir zere olsun renk maddesinde
5.0
100% (4)
Cevap Yaz