Gecelerin geçmediği geçersiz gidişin
İçinde,
İçim içimi yiyiyor
İçimde hüzün
Kim bilir kime dönük şimdi yüzün
Sen orada ilk baharı yaşıyorken
İçim Kara kışlar içidir
İçimde lapa lapa özlem yağıyor
Soğuk
Üşüyorum
İçimde olan sevgilim
Ben sana hasret
Ben gülmene hasret

Bir gelsen öpsen yüreğimden
Biliyorum derman olacak dudakların yaralarıma ve
Duracak bu kanamalar
Kanıya kanıya bir haller oldu bana
Yar/sızlık ne zor be
Günü geldiğinde ikinizde utanır mısınız yaptığınızdan
Sen yokluğundan, Kader yaptığından

Bir gelsen diyorum
Ellerim ellerini özledi
Bir gülsen diyorum
Ufak bir gülüşün içimi ısıtacak
Ufak bir gülüşün ölüşümü diriltecek
Biliyorum
Ufuk hep benim için gözlerinde doğar
Ben senin gözlerinde gözlerimi görmeyi özledim
Sen karşıma çıktığında
Gözlerimi soyar tüm çıplaklığıyla sadece seni görürüm
Aşkına sarılır kollarım

Sana yazmayıp da sana yazdığım gece yine bu gece
Gel
Gel artık
Soğuk
Üşüyorum
Kırılmışım
Kırılmış bir kalbi başka bir aşk
yapıştıramaz
Gel ortak acılar edinelim kendimize
Benim derdim sensin
Uluorta söylüyorum bunu
Uluorta seviyorum seni
Seninde sevdiğin ben olayım istiyorum
Tüm olay bundan ibaret
Benim dilimde ki tüm amin’ler sana

Geçmişin
geçmediğini, geçmeyeceğini ve
İçimi döktüm sana
Gel birlikte toplayalım
Yoksa ben kendimi hiç bir sensizlikte
Toparlayamayacağım
Gecelerin zifiri karanlığın kollarında
Bırakma beni
Gel
Gel

A. Haluk Fidan /