Sahibini arayan bir umut bendeki
Ne seni ne senden kalanı yaşatırım.
Yok saydığın kırık gönüldür bana bıraktığın.
Gece düştüğünde gülümseyen yüzünü bile unuturum.

Saplanmış ihanet gibi bu sessizlik
Konuşsan ölümden öte seni yaşatırdım.
Kan damlayan iç sesim , hayaline vurgunum.
Dokunmadım bir kez eline , saramadım nefesini nefesime

Hayal ettiğim hiç bir an bu dünya ya yakışmadı belki de...
Çok mu geldi ?
Yoksa aşka mı ihanetti bu hal !
Sonsuz bir ihtimal ,
Sonsuz olan aşk nefes alır gibi...
Solunda can bulamayan yüreğin çürük meyvesi bil beni.

Sahipsizim !
Kimse düşmesin diye...
İçimde açtığın uçurumların bekçisiyim.

Prangalar kesmiyor bileklerimi ?
Acıtmıyor mu seni ?
Kanayan yaralarım huzur içinde uyutuyor mu ?

Duyduğunda ruhunu okşayan,
Duvarlarını aşıp gelmiyor mu sesim ?
Vicdanına çarpmıyor mu senin?

Kimsesizim !
Yok sayılmaktan çok daha büyük sana olan nefretim.

Çaresizim !
Vedaları hiç hazmedemedim.
Seni yaşamadım da diyemedim.

Sensizim...
Bu yalan dünyaya büyük geldi düşlerim.
Sensizim...
Düşlerim yalan geldi bu büyük dünyaya...

Hiç mi gelmedin sen bana...
Giden ruh eşimdi oysa...

Yunus Özkan

28.03.2015 13:50