0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1128
Okunma
herkes bir ölümle yaşayabilir dedim bugün
kendi kaygısının şiirini yazsa
hiçbir irkintiden almadan
basit yaşamak demişti biri
ah basit yaşamaktan zor ne var
basit yaşadığını düşünmekten başka
oyalanıyordu her düşünce
umuruna girmeden
çok sevmek zevkini tattığı tatmadığı her gün.
bağışlamalı mıydık o halde
"bir gölge satın alıyorsunuz, böyle sık sık!"
veyahut yaratıcıdan ruhsatla çalınmış gibi
"beni izlemek isteyene sunuyorum ben" artığını Racine’in.
aşkın doğasından gelen
herkesin aynı yoldan yürümesini gerektiren tüneller
ne kadar erdemliyse görünmezde
sevdiriyor muydu yitiriyor muydu
kalbin yürümesini ereğine
5.0
100% (2)
