8
Yorum
30
Beğeni
5,0
Puan
2748
Okunma
Sen gönül yarama gizlice olurken ifad
Ben bir meçhule edildim azad!...
Yuvasını yitirmiş kanadı kırık kuşlar gibi
Uçmaya çalışıyorum var gücümle bu şehirden
Beni benden eden herşeyi ardımda bırakarak..
Silip hafızamdan öptüğüm dudakları
Beklediğimiz durakları
Metroları
Ç/ayları
Üzerinde yürüdüğümüz rayları
Gülhanede gülüştüğümüz anları
Vapurları
Sana dair bütün satırları...
Yitip, yok olmak istiyorum
Halbu ki
Farkında olduğum tek şey vardı
Hayat nabzımızı yoklayan bir imtihandı
Amelimiz kadar abad olup
Cürmümüz kadar yanacağız sonunda
Tutmayan ellerime mi ağlıyorsun Fatma
Artık herşeyi güzel g/öremeyen gözlerim mi yakıyor canını yoksa?
Sendeleyen her adımım bir düşüştü belki
Ben hiç unutmadım o kapkara geceyi
"İstersen şimdi muvaffakıyetini yeniden hatırla"!...
Diyorsun bana
Haklısın belki ama...
Çok yorgunum Fatma
Hep bir medet umdular yağmalanan yüreğimden
Oysa;
Kalbimin götürdüğü yere sürüklediğim hayallerimi
Rehin/ ç/aldılar alacakaranlıkta
Bilmiyorlar ki
Yüzümdeki bu sevda yanığı lekeleri
Çoktan gömmüştüm yarimin gönül sarayına
Yüreğim kaldı avuçlarında
Küllerimden her yıkılışta nasılda doğup t/aştığımı biliyorsun
Hayatımı yargılama
Ben zaten bana muamma
Üstelik
Kaç kez selası okundu gönül ağrılarımın
Saymayı bıraktım Fatma
Kaç vukuatı örtbas eder daha bu ciğer yangınlarım
Zaya giden kaygılarım tutarmı bir süre beni ayakta
Bana güçlüyüm muamelesi yapıp durma
Kendimi taşıyamıyorum bu azapla
Baksana
Günahlarımı s/aklıyorum tepemden tırnağıma
Başım bu yüzden hep adımlarımda?..
Toprağı kurumuş kabre hibe edilmiş gibi
Yaprak misali titreyen umutlarıma
Dokunamasın salyası akan çirkin yüzler
Üzerimden gölgesi kalksın mazinin
Zehirledi hücrelerimi nice kirli eller
Bundan sonra bir sevda tenhada yakalarsa ruhumu
Ne olur
Kimseye bırakma
Razıyım, celladım sen ol
Çek vur boynumu
Yüreği Sürgün // Kevser Baysal