Kuru fidan gibiyim, ne dal kaldı ne çiçek
Mevsimler değişse de gönülde kar yağacak
Helal et sen hakkını, haydi elini de çek
Nefesim bitiyor bak, ömür beni sağacak…

Hazan yaprağı gibi, savruldukça savruldum
Gün/eş oldu geceye, hasretinle kavruldum
Kurşun oldu yokluğun, canevimden vuruldum
İki yürek bir beden, kabre nasıl sığacak…

Hayalmiyim düşmüyüm, ne varım ne de yokum
Kimine az gelmişim, kimine göre çokum
Geçin bunları beyler, boş hayallere tokum
Ne ummanlar geçtim de, dere beni boğacak….

Kendime hayrım yok ki, öylesine yaşarım
Gece gündüz fark etmez, saatleri şaşarım
İnancım var gelirsen, her engeli aşarım
Hayat yeniden başlar, söz gönüle değecek…

Fırtınalar eser be, sen bir kere gülümse
Kara göründü artık çektiğimiz zulümse
Sensiz yaşamak neymiş, eğer sonu ölümse

Başım gözüm üstüne, Aşk külünden doğacak…
Nefesim bitiyor bak, ömür beni sağacak…..




Osman AVCI