Bir eş, bir dost, tanıdık, gelse de sorsa seni
Bırakıp yüz üstüne, gitti mi diyeceğim
Bilmem hangi yabanda, kim sarıyor o teni
Bitmez dediğimiz aşk, bitti mi diyeceğim…

Olur ya hep beraber, gittiğimiz bir yerde
Sensizliğin içinde, çare ararken derde
Ya omzuma dokunsa, yiğitlik var da serde
En aydınlık gecede, yitti mi diyeceğim…

Belki sessiz bir sahil, belki bir çay bahçesi
Belki köhne bir kahve, mutluluksa sahtesi
Belki anlamıyorum, aşkın garip lehçesi
Kelimeleri yakıp, attı mı diyeceğim…

Sende kalan izleri, tek tek siliyormuşsun
Benim makus halime, kıs kıs gülüyormuşsun
Demek ki sen bu işi, baştan biliyormuşsun
Mecnunlar deryasına, kattı mı diyeceğim…

Şimdi hangi kapının, tokmağını çaldıysan
Kimi hayale salıp, olan aklın aldıysan
Nefesimsin, bi’tanem, diye yola saldıysan
Bir anlık mutluluğu, tattı mı diyeceğim…

En mahrem gecelere, kadehler bulaşmışken
Şehrin karanlığında, doruğa ulaşmışken
Teninin kokusuna bu kadar alışmışken
Ölüm uykularına, yattı mı diyeceğim…

Anılmıyoruz artık, unutulup gideriz
Hayat cenderesinde, kaybolmuşuz, hederiz
Adet olmuş, hakları, tamam helal ederiz
Derya değil derede, battı mı diyeceğim…
Bitmez dediğimiz aşk, bitti mi diyeceğim…

AVCI -
EKİM-2016