Kirli bir akşamın sarnıcındayım
Ne yağmur yağıyor, ne şehir temizlenmeye amade
Gülüşünün rengi beyaz bir kadın ağlıyor uzaktan
Bir kitap uyuya kalıyor düşüyor raftan
İnci inci süzülüyor gözlerimizden yalnızlık



Bir ezan yırtıyor göğün kirli atlasını
Akbabalar konuyor kalplere
Salasız gömülüyor çoktandır sevda
Bir Cuma telaşında,
Bir de omuzlarda, uğruyoruz mabedimize
Beş vakit yolunu kaybeden hiçliğimizi,
Cami avlusuna bırakmaktan usanmıyoruz piçliğimizi



Kirli bir akşamın sarnıcındayım,
Rüzgâr küfrediyor ağaçlara
Melaneti katran karası yıldızlar çakılıyor göğe
Telli duvaklı bir yorgan örterken üzerimizi
Tüm zamanlardan soyunuyor aşk
Ki ahirimsin !
Sevdiğim pirüpak bir rüya kim bilir kaç hecedir
Belli ki besmelesiz uyuyor bu şehir nicedir



Kirli bir akşamın sarnıcındayım
Efkârımızın adını koymasını koyuyoruz da
Paklamaya yetmiyor kibrimizi
Susmuyor yine de hicaz şarkılar yar
Adını zikrettiğimiz tüm aşklar muharrik bir tamlama
Ben sürdüğün gözlerinle sakın sakın ağlama



Kirli bir akşamın sarnıcındayım
Sol göğsümde mukadderatın mührü kanıyorken
Dünyayı sürüyorum ilelebet isyana
Hiçbir duygu oturmuyor satırlarıma
Şiirlerimi vurma, korkuyorum
Biliyorum,
Rengini söyleyemedim düşlerimizin
Çık da gel diyemedim temizlemek için geceleri affet
Gün aşk, gece ayrılık
Zihnimize dayanmış bir tabanca
Oysa ölüm bile yakışmalıydı aşka
Ki en çok yakışıyorken bana
Habis bir zehir gibi kirli değil
Tertemiz ölmeliydim kollarında



Yasemin Demir 2015 Mart ayı cemre telaşı