Bukowski Mavi Kuş şiirinde gönlündeki Mavi Kuş’un çıkmasına bir türlü izin vermeyip “sadece geceleri izin veriyorum çakmasına, herkes yattıktan sonra” der, fakat Yasemin Demir ise o Mavi Kuş’un her bahar dallarına konmasına izin verip, yine Bukowski uygulaması ile yeniden kalbine döndürüyor. Sonra bir sükunet ardından gönül kapılarını tutan bezirganbaşına verilen talimat ile aşkın ve hür türlü sevginin zehir türünden de olsa sevda yüceliğine dönüştürülmesinde baharı anahtar olarak kullanıyor.

Mavi Kuş misyonunda nazlanan, cilvelekleşen sevda ayrılık kamçısını yiyince rahvan koşmaya başlıyor…. Lakin burada ayrılık, ölüm gibi kavramların varlığı da gönül ardı edilmiyor…….
“Şahlanır ruhunda binlerce at” bölüm sonundaki at’ın bir sonraki bölüm başında Hey hat ile korerasyan ahenk oluşturması dikkat çekiyor.

Şu günlerde geliş sinyallerini gönderen baharın verdiği yaşama sevinci başlangıçtaki ayrılık/ölüm gibi acı kavramları kuş sesiyle ambalajlıyor….. Şiirin köprüyolu KUŞ DİLİ BİLEN BİR KEDİNİN TOPROĞA FISILDAMASI…. Çiçek yakarışı, bahar başlangıcındaki kedi olayının yıldızlar ve bulutlarla bile keşiştirilmesi olarak varlığını hissettiriyor…………..Papatyaların sayı sayması iki karşıt sözcüğü akla getiriyor hemen………….

HELE RÜZGARIN HÜZNÜ LİNÇ ETMESİ tam bir Yasemin Demir imgesi… İkili ruh halinde yakışan bahar, S.O.S çağrısında baharda ruhun kurtarıcısı olarak Mavi Kuş’un kanatlarında Yasemin Demir dizelerinde güneşli güzel gökyüzünde pikeler yapıyor……Baharı kırpıp şiire yapıştırıyor… Adıyla şanıyla iyi şiirdi özetle. Şimdi kutlayabiliriz baharca.