Sen değilmiydin ki; “Bende Mecnun’dan Ziyade Aşk İstidadı var.” Diye…
Ki! O Kalp Hem Mücella…
O Kalp Ki! Hem Müstesna…
Hem/Hep Ter ü Taze…
Tekerrüren Tazelenen, diye…
“Kalp Mutmain olmuş Adeta! Cem’ olmuş” diyen…
Ancak! Kalbine Karşılık bir Kalp bulunur ki;
O da! Mana ile Mahiyeti Kalbine Tecessüm etmiş!
Kalp; Nazarıyla Kendini Ona Mukabil görüp…
Sevgi Şen’iyle husule gelmiş, Hadise Vuku’ Bulmuş…
Ancak! Kalbine Karşılık bir Kalple bu İnkılap gerçekleşebilir.
Bu ne Sırr-ı azimedir ki! Kalbe mukabil geliyor…
Bu ne Efsunger, Bu ne Tılsım Böyle! Fevkalade Müthiş…
Gönül İletişimini Kurmuş, Frenkanslar Bütünüyle İstikamet Bulmuş…
Aynen Öyle de Kalp; “Ben Onun Mayesiyim” der…
Ve Beni Kalbinde Taşıyan Maşuk için der;
Lahuti ve Deruni bir Havzanın Menbaı olan;
Lahuti Kokan bir Kapıdan Karşılanıp…
"Mütevazi ve Nazenin bir odanın içine girdim" der…