Bütün yaptıklarına rağmen,
İçimde ki öfkeyi az da olsa dindiriyorum,
Beni beklediğini derken
Hep yalan söyledin, acze düşüp,
Ben senin üstüne titrerken
Senin kılın bile kıpırdamıyor,
Etrafında yelpaze gibi dönüyorum,
Her defasında paramparça ediyorsun,
Oysa her şey gerçek gibiydi
Tutunduğum el senin
Omuzum da ağlayan sendin
Günler geçtikçe anladım.
Koca bir yalan olduğunu.




İçimde büyüyen aşk,
Büyüdükçe sıkıntıymış meğer,
Aşk diye düşmüştün yüreğime,
Çekip gidene kadar,
Sevdiğimi bile bile, gittin ya başkasına,
Hayatın tadını ve anlamını yitirmiş oldum.
Yalan olsan da




Sen Benim sol yanımın ilk harfi din.
Simdi ne yazmaya kalksam, düşlerimde kırılan kalemsin,
Artık ne desem faydası yok ama,
Yinede cümlelere sığdıramıyorum Seni
Ne bir nokta koyup bitirebiliyorum,
Nede senli cümlelerimden vazgeçebiliyorum,
Her sözümün sonunda nokta yerine virgül,
Yüreğimde hala açmayan bir gül,
Yıllardır sönmeyen ateşsin.



Gökhan Şentürk



Şiirime ses olan nefesiyle can veren sayın Selami Traşlar ’ Abime ’ teşekkürlerimi sunarım..