revamıdır peki,gözlerine aşina olan gözlerim?
revamıdır peki sana ölürken çocuk yüreğim?



dokunma bana.!
bin ah işitirsin açılırsa dilim
kendinden irenirsin ağızdan çıksa sözlerim
kanma sakın sana ilk günkü gibi,hayran gözlerime
kanma mahsun bakışıma,
seni sana anlatsam,kendinden irenirsin


hazana gebe bir şafakta bıraktın
ardına bakmadan gittin ansızca
bir mühür vurdun kalbimin tam ortasına
kavruldum berduş zamanın hayin akışında


defalarca öldü sana çocuk yüreğim
sustu çoğu kez müdavim oldu acılara
hep vuslat süpürdü,savruldu durdu hicrana


bahar görmedi,sinmedi bahar koksunu
çiçek toplamadı
gonca gül dermedi
çoğu kış oldu kar yağdı ortasına
bazan delirdi tutuldu doluya
boran oldu,fırtına oldu
esti amansızca


şimdi şerbetsiz bir hayatın,acı tadındayım
can kırıkları var yüreğimin tam ortasında
aynalara küs,cemâlime bir yabancıyım
ben,bende değilim,ben hala sendeyim


bakışlarım kaldı bir tek kirlenmeyen
sana ilk günkü gibi hayran
senden sonrasını sorma bana,dinlersen ezilirsin
duyarsan kendinden irenirsin

M,Kılıçel