Küçük bir çocuk gibi dizinize sinerken
Saçımı okşardınız bir zamanlar sevgiyle
Hece denen bayırı dikkatlice inerken
Ellerimden tutarak öperdiniz övgüyle
Yalan rüzgara kanıp nasıl da savruldunuz.
Hatrı bir yana koyup nefretle kavruldunuz.




Tatlı sert dilleriniz gönül umman bir deniz
Yüzmeye izin verip sonra neden aldınız
Nankör deyip arkamdan ve kızın isterseniz
Bana göre bu defa siz sınıfta kaldınız
Hocalık yürektedir kin nefret kabul etmez
Büyüğüm diye saydım bu savaş böyle bitmez.



Ne kavgalardan çıkıp yüreği bilemişken
Susup oturmak bana yakışmıyor anlayın
Baştan saygı sevgiyi yüreğim dilemişken
Madem benden geçtiniz yürekte de banlayın
Amazon kızlar gibi karşınıza dikildim
Kızgın yanardağ oldum sokaklara döküldüm.



Kim üstün kim değildir bunun hesabı ayrı
Ama madem kalemle bir savaş başlattınız
Benden hatır bekleyip ummayın bundan gayrı
Savaşın tarihini siz deftere attınız
Baş kaldırdım bu defa ister olayım cahil
Çıkarsanız karşıma görürler kimmiş ehil.



Ayvazım DENİZ