Baharı gördüm bugün, kırlarda geziyordu!
Saçlarına rengarenk çiçekler takıp gelmiş.
Cemreler halay tutmuş, suları eziyordu!
Baharı duyar duymaz pürtelâş çıkıp gelmiş...

Cennet gibi yemyeşil yamaçlara uzanmış…
Bu ne güzellik böyle, çiçeklerle bezenmiş!
Yaratan bu bahara ne kadar da özenmiş!
Türlü kokular sürmüş, mis gibi kokup gelmiş...

Hep takmış takıştırmış güzel olan ne varsa!
Bir de geziye çıkmış, Edirne’den ta Kars’a!
Ne çıkar yükseklerden esen ılık rüzgârsa?
Eritmiş tüm karları, coşarak akıp gelmiş...

Bu güzelle gezilir, tak baharı koluna!
Kuzuları sağa al, oğlakları soluna...
Dağılalım kırlara, her kes kendi yoluna!
Vals yapan kırlangıçlar, kınalar yakıp gelmiş...

Kelebekler yerleşmiş, çiçeklerin ucuna!
Papatya güzellerin yakışmış avucuna...
Söylemezsem hoş olmaz, sonra gider gücüne!
Laleler kadeh olmuş, meyleri döküp gelmiş...

O zümrüt önlüğünde, tekesakalı, yemlik...
Gelincik tavşankanı, görsen taşacak demlik!
Erikler kar beyazı, pembe giymiş bademlik;
Gelirken yamaçlardan, çiğdemler söküp gelmiş...

Leylakları seyreden, üzüm salkımı sanır!
Böyle güzel baharı sevmekten kim usanır?
Yaratanın lütfu bu, gören her can kıskanır!
Tutmuş tüm çocukları, kırlara çekip gelmiş...

Antalya-2015/03

Halil Şakir Taşçıoğlu