ben ne vakit seni unutmaya kalksam
ya ellerin
ya da gözlerin düşer aklıma
......................................................



şimdi ben!
hangi düşe yaslasam kendimi umutla
yağmur ağırlayan gözlerin iner akşamlarıma
ki içimde nice düşler dile gelir
ben yeniden doğarım
dudakların vardıkca dudaklarımın kıyısına



ve gece yorgundur
yorgunum yorgun geceleri sensiz taşımaktan



şimdi bütün düşlerim
o babacan tebessümüne sığınır umutluca
bütün bir ömrüm yüreğinde bir durak bulsa
ve sesine inen akşamlarda uyutsan sen beni
her nefeste taşısan beni yüreğinin çıkmazlarına



bilirsin ki...
severim ellerimi ısıtan o ellerini
ve ellerin dokundukca bana
hayat bulurum seninle her soluğunda



şimdi...
çala kalem yazdığım bu satırlar tek sana
belki ulaşır sana uzun mesafelere aldırmadan
ve anlarsın kim bilir bendeki bitmez hasretini
bir sabah güneş gibi gülersin bakışlarıma




ay/su