Hüzün dolu rüzgarlar başımda eser durur
Bir veda busesidir şimdi çehreme konan
Nasibini alarak o da yürekte kurur
Daha tam açamamış sevda gülüdür donan
Üşüyen yaprakları bir bir koparak düşer
Çırılçıplak kalan aşk yalnızlıklarda pişer.



Korku hattı şehriyar pusu kurdu dağlara
Geçişi yasakladı daha siper kazmadan
Ne çabuk tutulmuştum yalan dolu ağlara
Adını anmak zordur şu ağzımı bozmadan
Ah be yalan sevdanın hırkasını giyen zat
Benden beter sevdayı yüklen inşallah kat kat.



Güneş batar ufukta gece tutkusu sarar
Yıldızlar birer birer kayarlar gözlerime
Ellerim ellerini boşlukta boşa arar
Sude naz aşk kahrolur kapanır dizlerime
Sabahın ışıkları penceremi tıklarken
Yok olur ağıtlarım kalbe onu saklarken.



Demir tavında gerek dövüldükçe güçlenir
Şekle girer zamanla ateşlerde yandıkça
Gönül bu durur durur arada bir içlenir
Yoldan geçen adamı belki odur sandıkça
Züleyha/yım elimde elmanın en kızılı
Mihnet etmem sevdaya demek alna kazılı.




Ayvazım DENİZ