Varlığınla lûgatime doluyor bilmediğim kelimeler
Bırakın özgür kalsın dumanları sigaramın.
Ve köşede hıçkıran bir çocuk gibi
İs kokusu sinmiş bir velet gibi
Bırakın özgür kalsın tutuklu hislerim.
Lâl kesilmiş dudakların gılızına kurbanım
Sesleri işitilmeyecek olanlar için
Ve bir farklılığa sığınarak
Doğrulmamış bellerin kuvvetine muhtacım.
Yağmurların ıslatabildiği kadar
Sevişebilmek için yıldırımların ışığıyla
Suskunluklara nadirim
Haykırmalara yabancı.
Zılgıt seslerinin kumaşları aştığı zamanlarda
Bir çarşafa sarılma isteğiydi benimkisi
Ve kararmış tenekeleri tekmeleyen anlarda
Uçurtma savaşlarında yakaladım o hissi.
Kalem uçları kanlara revan olmuş,derbeder
Yazılmış hiçbir şeye hasret olmamış.
Tıkırdayan eşyaların verebileceği hazzı
Duyabilecek mertebeye varmamış.
Oluk oluk akan çeşmelerde aradığım
Soğuk,sıcak,bahar diye seni tattığım
Göz ucuyla beyazlara borçlu kaldığım
Bir hengâmede yitirdim tüm varlığını.
Noktaların sonlandırdığı cümlelere aşinayım
Ama başlattığı efsanem senin adınmış.
Hakikatte anlatamazsam da bahtiyarım
Ve ben böyle bir dalgadayım.
Tırnağımla yüzüğüm arası mesafe kadar
Çamurlara bulanmış hayatlar var.
Sonunu ödülüyle almak değil niyetim
Bende bilinmedik bir yara var.
Sildiğim kadarıyla yazabilirsem
Ve ben bu halle ölebilirsem
Söylersiniz "borçlu gitti".
Söylersiniz "borçlu gitti".

MEHMET EMİN ŞAHİN