Yalnızım demekten usandım
Gözyaşlarım akıyor şimdi gözlerimi yaka yaka
Parçalaya parçalaya
Hissetmiyorum dünyada hiçbir duyguyu
Lakin biri hariç:acı.
Unutulduğumun farkındayım
Bir köşede terkedildiğimin farkındayım
Ama engel olamıyorum gözyaşlarıma
Engel olamıyorum süzülmelerine
Neden diye sormak istiyorum yine
Ama cevapsız kalan sorularım beni engelliyor.
Bir ateştir yerleşmiş yüreğime,yerleşmiş içime,yerleşmiş gözlerime
Ey kurban olduğum Allah’ım
Bırak hıçkırıklarımı yalvarırım
Bırak gözyaşlarımı
Artık o kadar çok sıkıldım ki bu boşluktan
Ayaklarım yere değmiyor
Gözlerim ferlerini kapatmış dünyaya
Sadece uzun bir uyku istiyorum.
Öyle bir uyku ki rüyasız,riyasız,insansız
Öyle bir uyku ki beni götürmeli sonsuza
Öyle bir uyku ki uyanışı olmasın
Öyle bir uyku ki silsin tüm hatıralarımı.
Gizlenmekten bıktım artık
Başkası gibi davranmaktan yoruldum
Sadece sessiz bir yoklukta kimsesizliği diliyorum
Kalbimden bir yol geçiyor sonu bitmeyen
Üstünde yürüyenlere azap etmeyen
Sızlanmayan ve de sevmeyen
Kalbimden bir yol geçiyor
Hissetmeyen..!

MEHMET EMİN ŞAHİN