Yine sahnede yenilgi
Münadiler akortsuz renklerle susuyor
Cümle kapısında hırlıyor cin
Herşey ne çok günah
Ne çok üşüyorum kendimden
Sen bize efendi ol diyen kendimden
Yoruldu kelimelerim
İçimle dışım arasında ki mesafe
Bitmeyecek bu dünya nefesiyle
Kılı kırk eden düşünce(m)
Kırk yıldır bir kıl kadar kıymet bulmadı
Milletin mihveri değil doğru
Doğrulamıyor İhlasla bir iyilik
Bir iyilik mutluluk olamıyor bu yüzden
Yine sahnede yenilgi
Ben değilim kendim
Sakıncalıyım nefsimden...

Ağırlığımca sevdiğim bir vaktin
Salihası sayılacak kadar olsun diye adamlığım
Hiçbir tembihin hergelesi olmadım
Suyu bulandıran çaşıtlardı
Aşkı galeyana getiren mutluluklar gibi
Ben kendimden başka kendim olmadım
Muskalı sevinçlerin maskesini düşürmek için
İmanlı bir ben’i sürdüm zamanın mavzerine
Kelebekliğin renkli sesi ben olmadım
Kırılmanın gelişine dair ürperirken güzellikler
Kimin mesafesi olmayı duydularsa
O halin cenneti ben olmadım
İzahı olacak bir yarın yokken eğnimde
Hangi cüretle inandımsa aşka
O aşkın giyilip kuşanılanı ben olmadım
Müdafisi olduğu için gülümsenilen merhametin
İçicisi hiç bir şehvetin tadına bakmadan
Bir günah yapıcısı ben olmadım

İşte beni işaretleyen nefes bu olmalı
Aklınca değil kalbince avunmalı
Bir seferde her seferiliği başlatıp
En iyi Allahı değil tek bir Allahı sunmalı
Kanatlayıp merhamet uçurmalı
Kalbimin göğüne nakaratlanmalı
Türkülerin havarisi olup herdem
Beni en çok benden korumalı...

Bir şeyin içini merak edersiniz açarsınız
Kalbinizle birlikte görür
Susarsınız
Hayret ve taaccüple yahut haşyet ve endişeyle
Tüm bildiklerinizden vazgeçip
Allah der yine susarsınız
Kelin körün kusuru olan her kusurlunun
İnsan olduğunu anlarsınız
Kendinize bir de böyle bakarsınız
Susarsınız
Satırlara sığdıramadığınız her neyse
Bir ahın bir vahın içinden çıkar da
Şaşırır kalırsınız
Susarsınız
Bir gözün yaşına bir de o gözün kurumuş yüreğine
Dokunur gibi göğün yıldız kümelerine
Sır der serden geçer
Susarsınız
Herşeyi başlatan bir şeyi ararsınız
Anlatılamaz aşkların sarayların da ağırlar
Sonra da ilk ağızdan kendi yalanınızı inanır
Bu hainlik için içinizi k/susarsınız
Ölümle söyleniverir hayat
Bir sebebe binaen yaşadığınızı kale almadan
Eliniz ermez ayağınız tutmaz olur da
Canınız kesilir
Susarsınız...