31‘NCİ DİZE, 31’NCİ ÇERÇEVE

-Y-ine çiçek açtı bu gün, gül dalında bak doluna-y-
-İ-nfialle uyanır yâr, o nigarım görmez ben-i-
-N-evr’im döndü benim birden,çare sende yine cana-n-
-E-daların kimsede yok, bunca cilve bana niy-e-

-Ç-ayırlarda çiğdem, sümbül, gam ve keder kalır mı hi-ç-
-İ-iniş, yokuş fark eder mi, bulur isen sevdiğin-i-
-Ç-ukurlaşan yanağında, gamzen ile gülücük sa-ç-
-E-llerinle tut elimden, koşalım yar, güle gül-e-
-K-ekik kokusu ne güzel, tutalım mı biz de dile-k-

-A-lamanda olmasın söz, kırılmasın asla gönü-l-
-Ç-elişmesin duyguların, darılmalar olmasın hi-ç-
-T-avan yapsın sevgin kalpte, seven yürek almalı ta-t-
-I-şımalı yıldız gibi, bu da aşkın güzel yan-ı-

-B-eni şeyda eden sensin, badelerle sundun şara-b-
-U-mman oldu deli gönül, sanki bahri, sanki kuğ-u-

-G-ülde gülü, görmek güzel, sevdan ise bir yanar da-g-
-Ü-züm karası gözlerde, şaşırırsın inan yön-ü--
-N-asıl tutulmasın gönül, bende sevda bir göl ike-n-

-G-ülüşünle ısıt beni, ısıtamaz beni çera-g-
-Ü-beyt ettin çünkü beni, varmı bilmem, nazar büy-ü-
-L-iyakat var sevgi üzre, seviyorum seni yâr bi-l-

-D-uamdasın, gönlümdesin, sevdim işte bilsen kaç ka-d-
-A-zalmasın yürekte aşk, yakışıyor gönle ran-a-
-L-erzanlar var saçımda, okşuyor san ki bir e-l-
-I-lgıt ılgıt yel gibi, nefesin var hülasas-ı-
-N-evm bahardır senin aşkın, beni böyle mutlu ede-n-
-D-idar’ında güller açsın, beni böyle etsin aba-d-
-A-h nasılda geçti zaman, ben doymadım gülüm dah-a-

-B-eyza’dır yâr, tüm sevgiler, sen bilirsin bizi ya Ra-b-
-A-rzuhalim Mevlâ’m sana, güldür bizi aşktan yan-a-
-K-ızıl gülün kızıl kor’u, yakar gönlüm ılık ılı-k-

-D-izelerim sevda kokar, verir elbet gönüle ta-d-
-O-ğuzlardan gelir soyum, kim olduğum yâr biliy-o-
-L-eyl rengidir şu saçların, bağlıyor bak bunu da bi-l-
-U-nutması mümkünmü ki, bu sevdalar dipsiz kuy-u-
-N-e hayaller kurdum oysa, hiç firak’ı düşünmede-n-
-A-ta yurtlarında gezdim, günlerimi saya say-a-
-Y-eter dedim özlemine, istersen sev, ister yok sa-y-

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

İNFİAL: Birine, kızma, gücenme, içerleme,her hangi bir şeyden itkilenme
NİGAR : Resim kadar güzel olan
NEVR: Bet beniz, yüz,çehre
ALAMANDA: Hiddetli azar, paylama
ŞEYDA: Sevdiği için aklını yitiren, mecnun,deli,çılgın
BAHRİ: Deniz ile ilgili, denizde yaşayan uzun boyunlu bir kuş türü
ÇERAĞ: Mum, kandil, Lamba, ışık veren malzeme
ÜBEYT: Kul, köle
LİYAKAT: O işe uygunluk, yaraşırlık durumu
RANA: Göze hoş görünen, güzel
LERZAN: Titrek, titreyen
HÜLASASI: Sözün özü, kısacası
NEVMBAHAR: İlk bahar
DİDAR: yüz, çehre
BEYZA: Çok beyaz, çok ak, lekesiz, çok temiz
FİRAK: Ayrılık,AYRILIŞ