Neslim Böyle...

İnce tebessümler var patikalarımda
İçimde saklı bir gülücükle
Hüzne inat sarıldım şiire
Dizelerime sundum neşeyi belki de!
Hangi yürek içine sığdırmış ki dünyayı
Solumuş ki Sine sindire...

Derdin biri bin para değil mi?
Nedir ki yaşamın beklentisi...
Çirkindi yüreği kirli dizeler
Yüzüne yansırda yarınsız bedeviler
Çöle düşer suyu haramlar /
Şiire kir bulaştırır ruhu karalar...

Hangi dünyanın mutlu kuluyuz?
Hangi umudun düş yolcusuyuz?
Hangi göğün gülen bulutuyuz?
Hangi dile güvenelim soruyoruz?

Ben bıraktım ardımda yaşam deneni
Bir rüya taşıyorum belleğimde
İnsanı insanda arayamıyorum
Sorun bu yalan düzende...

Gören desin deli umurum değil ki!
Bir düşe dalmışım yarın yok ki
Sitem dilime hiç düşmedi,
Nice hayatlar gözümde ezildi gitti...

Yalnızlığı sevdam dedim, şiiri sevgili
İçime bir şair düştü o da bana yetti
Umursamadım, ayıplamadım, yaşını, lafını bilmeyeni
İçimdeki dizeleri güldürmeye yetti...

Neyin çıtası yüksek değil ki?
Yaşandığı kadar sözcük düşer şiire
Yinede gülerim hayata Neslim böyle belki de!

Mutluluğum içimde dünyaya ne...?
İnsanız yazılmamış şiirdir kader, içimizde
Kısa patikaları vardır ömründe
Her yolun sonu kişisiyle gider rabbe
Küçücük gülücükler sıkıştırmakta marifet
Bu yaşam onu bile çok görse de!