Ey nankör nefsim! kapandı haram kapıları
Çekildi ömr-ü fanim’den şeytanın tuzakları
Zihnimden siliverdi Rabbim,şehvetin adını
Dayandım Hakk kapısına, unutmaya adımı.


Geçmişin hataları zonklar iken beynimde
Uyku; haram olmuş, günahın pençesinde
Rüyalarımda türkü söylerken beste beste
Utanmadan yeniden, çaldım Hakk kapısını.


Hep bir hüzün mü olacak yaşanılan zaman
Söyleyin ne olur, benim bayram ne zaman
Bitecek acılar bir gün, dayan Kıtmir dayan
Bir güvercin edasıyla yuva yaptım kapısını.


Baharda doğmuş iken kışa döndü baharım
Örümcek ağı ile; sarmış günah her yanım
Son Durak Villasında, olmaz m ı hayratım
Eşiğine sererken, sürdüm yüzüm, kapısını.


Nice büyükler gelmiş, bilmemişler şöhret
Bilinmeden göçerken yok Hakk’a hıyanet
Ey Kıtmir, çık ten’den, sende Nefsi terk et
Bir veda türküsü için, aldım elime sazımı.


Zahmet edenler rahmet bulurken berzahta
Tevbe eyledim; kuruttum gözyaşımı, sılada
Sensiz halim nicedir; mahkeme-i Kübra’ da
Dile gelen kalbim, sundu çilesini, gamını.


Ey Nefsim sana artık elveda, iyi dinle sözümü
Cezp ettin beni sinsi kahpe sözlerinle ve süslü
Rabbimden haya et , arz et kusurunu özrünü
Elveda dostlar elveda, açıldı şimdi Hak kapısı.



....